Een zucht wind van verlichting

Het waait in mijn hoofd
Eenrichtingsverkeer
Iedereen gaat 1 kant op
En ik, ga verkeerd

Zandkorrels waaien
Vanuit een woestijn
Elke korrel een gedachte
Doordrongen van pijn

De wind blaast met kracht
Ik, uitgeput
Wou dat ik die kracht had
Loze eindjes zonder fut

Regen slaat hard
op aarde neer
Zoals mijn tranen,
ik voel ze alweer

Regen kan vallen, druppelen en slaan
Dan is het schoonheid
In tegenstelling tot mijn bestaan

Mijn tranen branden
Zonder op te wellen
Zelfs zij zijn niet in staat
mijn pijn te vertellen

Met mijn ziel onder de arm
Dool ik door een woestijn
Alles lijkt immens
maar ik voel me klein

In de verte een gestalte
in de sterrennacht
Het voelt alsof die daar
al een tijd op mij wacht

Ik strompel voorzichtig
richting de schim
Die staat daar evenwichtig
als de zon aan de kim

Na een uur zie ik:
het is een vrouw
zij zegt zonder woorden
'Ik houd van jou'

'Bij mij ben je veilig',
fluistert ze me toe
Ik zak door mijn knieën,
voel me afgemat moe

Dan vlei ik mijn hoofd
op haar zachte schoot
zij vertelt me geheimen,
van het leven en de dood

Een vader, een zoon,
een geliefde en een vriend
Dit alles ben ik geworden
maar waaraan heb ik dat verdiend?

Zij vertelt me dat ik ondanks vele tegenslagen
het pad volg van liefde
Dat ik door die overtuiging van het goede
het levenspad doorkliefde

De wind waait door mijn hart
Het tij lijkt te keren
Ik heb dat steeds verward met
kansen kunnen creëren

Het tij keert niet
door externe factoren
Maar omdat ik regie wil
en mijzelf wil kunnen horen

Boven het verkeersgeluid
van alledag
Kunnen zijn wie je bent,
omdat dat mag

Ik zal nog vele malen
moeten vallen en opstaan
Maar 1 ding dat ik geleerd heb,
maak ik niet ongedaan

En dat is dat ik luister en blijf zoeken
naar het kind in mezelf
Omdat dat voor mij hetzelfde betekent
als zorgdragen voor jezelf

Elroy

To be the ultimate mindtrick, because that's the way the brain operates

ik dwaal de laatste tijd een beetje, tussen de ruimtes, tussen de mensen

op zoek ... naar mijn realiteit

ergens tussen gedachte en spraak, verstopt in de dagelijkse sleur van het bestaan



Mensen zijn als spoken, een optische illusie, een gedachte te ver





wie ben ik
wie laat ik mezelf zijn
wie was ik als kind
hoe zag ik mezelf
wie wil ik zijn
wie ben ik voor mijn ouders
wie ben ik naar mijn ouders toe
wie maakt mij
wie probeer ik te lijken
wie wil ik doen geloven
wie verberg ik
wat verberg ik om wie te zijn
wie zien mijn vrienden
wie ben ik voor mijn moeder
wie wil ik zijn voor mijn moerder
wie wil ik dat mijn moeder ziet
wie presenteer ik
wie maak ik op
wie hemel ik op
wie zet ik neer
wie maak ik af
wie leg ik er te dik bovenop
wie zie ik
wie hoor ik
wie hoor ik te zijn
wie praat
wie luisert zo nauw
wie lust ik rauw
wie proef ik
wie bijt
wie projecteer ik
aan wie irriteer ik me
wie lacht slap
wie ligt goed in de groep
wie denk ik
wie denkt
met wie praat ik in gedachten
wie aanbid
wie geloof ik
waar baseer ik mijn mening
wordt ik beinvloed
wie beinvloed ik...



Dit is nog maar een beginnetje, in deze maatschappij zijn er zoveel virtuele vormen van zijn
We stellen onszelf zoveel vragen, dat er geen ruimte en tijd meer over blijft



"Life moves pretty fast, if you don't stop and look around once in a while you could miss it!"


Ferris Bueller's day off  (1986)
with Matthew Brodderick from John Hughes

sampled by Chameleon on the track Links
from the legendary Logical Progression album on Good Looking released in 1996


Yep it's official:  ik ben een ouwe !u!


LoveK